Na de afscheidsfeestjes op zaterdag en een grote kater op de zondag was het maandag nacht dan echt zo ver. Om 05:15 hadden we afgesproken bij de PB in Oirschot zodat we met zijn alle in twee auto’s naar Brussel airport konden vertrekken om daar afscheid te nemen van onze ouders. Na het afscheid was het zo ver, onze reis begon er was geen weg meer terug! Eenmaal in het vliegtuig vol spanning werd al snel omgeroepen dat er wat mis was met de catering van het vliegtuig. Dat was tegenslag nummer 1. Het zou drie kwartier duren en dan konden we vertrekken. Maar je kent het wel dat werd al gauw anderhalf uur…. Eenmaal aangekomen in Kameroen kwam tegenslag nummer 2… waar o waar was Eric toch???? Na een hoop stress en mensen die zich er mee wilden bemoeien kwamen we dan eindelijk Eric tegen, wat een opluchting! Toen we in de taxi naar huis zaten kwamen we er al meteen achter dat we in een hele andere wereld beland waren. We dachten dat er een groep jongeren midden op straat liepen maar dat bleek een hele kudde koeien te zijn… Na z’n 3 uur in de auto waren we dan eindelijk bij Kim aangekomen moe en voldaan zijn we naar ons bed gegaan.
De eerste 2 dagen zijn we vooral op pad gegaan. De eerste dag zijn we langs de Kliniek gegaan en hebben we alle leden van Needs for Childeren ontmoet. Na dat we daar waren geweest heeft Eric (De vriend van kim en beroemd in Kameroen) ons mee genomen op sleeptouw naar de markt. We hebben veel gezien op de markt en iedereen staarde ons aan, want ja wij zijn natuurlijk wit. Omdat Eric een beroemd persoon is in Kumba lieten ze ons wel met rust, achteraf hoorde we wel dat veel mensen vroegen of ze ons mochten hebben en met ons konden trouwen. Weer terug van de markt waren we gesloopt, van de hitte en van het vele lopen, z’n markt is namelijk een stuk groter als hoe wij ze kennen. We hebben de rest van de eerste dag niet meer veel gedaan en zijn op tijd gaan slapen om de volgende dag er weer tegen aan te kunnen.
De volgende dag was er al voor je er erg in had. De 2e dag was ongeveer het zelfde als de eerste, Eric nam ons mee op sleeptouw naar een andere markt, verder hier vandaan. Normaal gaan ze daar met de scooter naar toe maar wij wilde lopen, als je ziet hoe ze hier op de scooter rijden ( met 3 mensen) was dat maar beter. Na een half uur lopen naar de markt en de markt gezien te hebben waren toch wel moe om terug te lopen. Dus ja,, onze eerste ervaring op de scooter hebben we ook al gehad. Met 3e op de scooter.. en volle gas erop. Gelukkig begreep onze chauffeur dat hij niet te hard moest gaan en de eerste ervaring was oké, niet zo erg als we verwacht hadden. We zijn weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen.
Vandaag moesten we om half 10 verzamelen om met Layne en Christina naar een dorpje te gaan om voorlichting te geven over goede voeding. Ook hebben we daar een maaltijd bereid met voedzame producten. Het was een hele zinvolle voorlichting voor de mensen daar. Wij hebben vooral mee gekeken en mensen leren kennen in het dorp. We hebben gezien hoe arme mensen leven. Ze zien er zeer tevreden uit met de dingen die ze hebben maar proberen toch, met een omweg, geld te schooien bij ons.
Al met al zijn dit al erg drukken dagen geweest, wij raken nooit verveeld want ook als wij thuis komen hebben we de handen vol aan ons nieuwe kleine ‘zusje’.(Indy)
Volgende week proberen wij weer een nieuw verslag te maken over onze nieuwe ervaringen.
Liefs Naomi& Kayleigh.